Gleðilegt sumar. Snæfellsnes og møte med Hákarlen

Hellnar   - god suppe og dramatiske klipper

Vi har snakka om den gamle islandske kalenderen før, dei delte  året i to med seks månader vinter  - greitt nok. Men  kva med seks månader sommar? Og denne vanvittige optimismen som let dei  starta sommaren 20. april, det er forresten ein fridag  - tredje torsdagen i april. I år var det solskin, sju grader og nordavind og og naboen gjekk i shorts og sandalar. Det er rett nok VARMEgrader.

Men vi har hatt nokre fantastisk flotte solskinsdagar, og dei må nyttast. Så vi pakka ned huer og stillongs og badetøy og drog avgarde. Stykkisholmur var målet.

Borg, Stykkisholmur og Kirkjufell

Stykkisholmur ligg nord på Snæfellsnes, ein kjøretur på to timar og tjue minutt frå Reykjavik. Derifrå går ferja Baldur til Flatey midt i Breidafjord. På Flatey  fann dei Flateyboka, eit av dei vakraste skriftene frå mellomalderen og det er eit rikt fugleliv der. 

Stykkisholmur i morgonlys

På vegen opp var vi innom Borg, der  Grimr Kveldulfsson med kjælenamnet Skallagrim og sonen hans Egil Skallagrimsson budde. I Borgarnes er det eit veldig fint museum over landnåmstida Landnámssetur, det er verkeleg verdt ei vitjing. Her vert du godt kjent med Skallagrim og sonen hans og landnåmstida på Island. Les gjerne Egilssoga

Vi har vore på Snæfellsnes før, men ikkje Stykkisholmur. Det er noko med å oppleva
landskapet i sol og vakkert ver. 

Vi la vegen om Kirkjufjell på vegen opp. Dette er eit ikonisk fjell, det mest fotograferte på Island. Det har til og med vore med på Game og Thrones.

Kirkjufjell

Vi tok sjølvsagt bilete av det vi også.

Litt geologi: Kirkjufell er ikkje ein vulkan,

men ein nunatak, eit fjell av sandstein og lava 

som er blitt skrubba på siden i siste istid.

Sidan lavastein og sandstein ikkje er like harde, har vi fått desse tydelege "stripene" i berget.

Stykkisholmur er ein nydeleg stad. Havna er lun, skjerma som ho er av eit dekorativt fjell, så her har det vore fart og moro handel og fiske i århundrer.

Vi budde på Hotell Egilsen , det var lite og yndig 

og serverte ein fantastisk frukost.

Dritvik

Vi måtte innom Dritvik fordi det er så fint der. trass i namnet. Det er der du finn steinane:

Fullsterkur / 154 kg Hálfsterkur / 100 kg Hálfdrættingur / Weakling / 54 kg (svekling) Amlóði / 23 kg (ubrukeleg)

Desse kan du gjerne løfta om du ønskjer. Dette skal vera ein test på om du er sterk nok til å vera med ut på fiske. Eg tok opp video frå Dritvik,  flotte klipper, fin rullesteinsstrand

Hákarlen

Stor i kjeften?

Hákarlen er ikkje liten og yndig, dette er den største haien vi kjenner. Det er ein bruskfisk som kan verta opptil 510 år gammal, han trivst på djupet kring Grønland. Vert også kalla Grønlandshai, latin (Somniosus microcephalus)

På norsk kallar vi han Håkjerring. På norsk er han altså hokjønn, medan han er hankjønn på islandsk.

Dette kan vi sjølvsagt tenkja litt over.

Han har eit imponerande gap, får nye tenner når han mister dei gamle, og sym fredeleg omkring der nede i djupet med ope gap, og bare gaflar i seg det som kjem. Ein selunge, ein isbjørnlabb etc.

Kjøtet er i utgangspunktet giftig, fullt av urinsyre.

For å kunne etast må det gjærast. Når hãkarlen er ferdig gjæra og tørka, vert han skoren opp i delikate filetar. Det er lukta som er spesiell, han luktar ammoniakk, veldig ammoniakk.

På haimuseet i Bjarnarhöfn møtte eg endeleg hákarlen. Smaken var heilt ok, litt nøytral saman med ein bit rugbrød, men ikkje bruk luktesansen for mykje

Her heng haikjøtet til tørk etter at det 
er gjæra ferdig

Dette er ting ein koser seg med under Þorrablot (Thorri)

Her er nokre bilete

Hestar og fjell på Snæfellsnes

Vakre Snæfellsnes

Vi har så mange stader å vitja og så mykje å sjå. Eg vert aldri lei av synet av desse  hestane og desse fjella og breane

Sjølvaste Snæfellsjökull