Februar og Góa - skitvedur og vind, kuling, storm, orkan og så vidare

Gammal slipp for fiskebåtar under restaurering  - Ægissida

Kort sagt ver!

Skitvedur! Det har snødd og smelta igjen oppå hålka, vinden bles sånn passe, 16 m i sekundet med sludd  Eg har motvind når eg går til butikken, og gler meg til medvinden når eg skal gå tilbake. Sa nokon små gleder? Når eg då  kjem ut av butikken og går heimetter, pisker sludden meg like forbanna i ansiktet.

Er det meining i slikt? Vedurstofa Islands har ikkje sagt at vinden skal snu, forferdeleg irriterande.

Motvind i alle retningar, kan eg ta dette personleg? Sjølvsagt  kan eg det.

Eg er blitt sabla god på pingvingange. Eg gidd ikkje klampa rundt på brodder på glattå her,  men ekvilibrerer altså med pingvingangen min. Det handlar om å ha lågt tyngdepunkt - mjuke kne, eventuelt med knekk -  armane litt ut frå kroppen og små steg. Slik tripper eg uskadd overalt på isen.

Mörgæs og bakkekontakt

Pingvin heiter mörgæs på islandsk. Det er eit hokjønnsord, og kan sjølvsagt  bøyast i alle former og tal, skulle bare mangle. Ordet er langt i frå like nyttig  som skitveður, lær dykk endeleg det ordet så fort som mogleg. Slik kan de ha ei kjensle av at de er med på å snakka om veret når de sit i heitapottur på  Island, sei "Skitvedur" og nikk tenksamt. det er nesten alltid relevant.

Ægissida - skal bli sjøbad her også

Vi nærmar oss slutten på Þorra og vinden har nå  aukt til 21 m i sekundet. Heldigvis har isen smelta, elles hadde eg flagra avgarde.. Kan sjølvsagt angre på at eg ikkje har ete meir kake og derfor fort kan bli for lett for Islandsk ver. Sjokolade og snop  - nammi på islandsk er nemleg billegare enn heime, det er ikkje særleg sukkerskatt her. I tillegg  har dei danske konditortradisjonar her, og usannsynleg deilige wienerbrød.  Det er nok derfor folk er ørlite lubnare her enn i Noreg. Eg har sett statistikk på at dei er tyngst i Norden. Men då bles dei heller ikkje så lett avgarde.

Knekt flaggstang -  biletet henta frå RUV

Nå knakk det nett ei flaggstang i nærområdet vårt, vi såg ho stod og  svaia då vi kjørte frå butikken,

Konudagen

Maleriske skur - Ægissida

 - er første dag i Góa som er den  nestsiste vintermånaden i den gamle islandske kalenderen. De lærte  om Þorri, bondedagen og  Þorrablot, og nå er vi altså komne til Góa og Konudagen.  Góa var dotter til Þorri, bestefaren heitte Snær (snø), oldefaren Frosti, tantene Mjöll (puddersnø) og Drifa (snødrev).  

Her har de fått ei røys med nyttige ord til praten i heitapotturinn!

   Konudagen  i år fell  på 19. februar og alltid på ein søndag, ikkje noko brennivin, råtne haiar og dans på bordet altså, men kake og kaffi. Det er ei ny type kake kvart år til  konudagen, og i år er fell konudagen i tillegg saman med norsk fastelavnssøndag, på Island har dei bollemåndag i staden. Overdådige bollar . helst vannbakkels -  med forskjellige kremar, bær, lakris, sjokolade, glasurar og allslags. Kvinner får gjerne blomar på konudagen også, det er stor stas, blomar er svært dyrt på Island.

 Husfrua skal gå til utgangsdøra og helsa Góa velkomen kvelden før, invitera henne inn som ein akta og æra gjest, pent og pynteleg. 

Vi slepp altså å hoppa halvnakne rundt huset på eitt bein, slik som husbonden gjorde, men så blir det ikkje mykje party heller.